ஆயுத பூஜையின் அவஸ்தை...

              ஒவ்வொரு வருடமும் ஆயுதபூஜை எங்களுக்கு
அவஸ்தைபூஜையாகத்தான் இருக்கும். ஆயுதபூஜையன்று
தொழிலாளர்கள்,  ஆயுதங்களான, தொழிலுக்குப் பயன்படும்
சாதனங்களை வைத்து, பூஜை செய்து கொண்டாடுவதுதான்
வழக்கம். எங்கள் வீட்டுக்குப் பக்கத்திலும், முன்புறமும்,
பின்புறமும் கார், லாரி போன்றவாகனங்களின் ரிப்பேர்களை
சரிசெய்யும் மெக்கானிக் கடைகள் உள்ளன. அங்கு வேலை
செய்பவர்கள், ஆயுதபூஜையைக் கொண்டாடுவதற்காக,
வெள்ளிக்கிழமை காலையிலேயே ஸ்பீக்கர்கள் வைத்து பாட்டு
போட ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். அது நேற்று மாலை வரை
தொடர்ந்தது. இதனால் இந்த மூன்று நாட்களும் பக்கத்திலுள்ள
எங்களைப் போன்ற வீடுகளிலுள்ளவர்கள் பட்டபாடு கொஞ்சநஞ்சமல்ல. போட்டிபோட்டுகொண்டு அவர்கள் சத்தமாக பாட்டு ஒலிபரப்பியது, மிகுந்த எரிச்சலை உண்டாக்கியது.

 

             முன்பெல்லாம் இது போன்ற விழாக்களிலும்,
திருமணங்களிலும் குழாய் போன்ற ஒலிப்பெருக்கிகள்
பயன்படுத்தப்பட்டன. அவற்றைப் பயன்படுத்துவதால்,
இரைச்சல் அதிகமாக உள்ளதென, அவற்றைப் பயன்படுத்தத்
தடைச்சட்டம் கொண்டுவரப்பட்டது. இதனால் அந்தக் குழாய்
ஒலிப்பெருக்கிகள் பயன்படுத்தப்படாவிட்டாலும், இப்பொழுது
பெட்டி போன்ற ஒலிப்பெருக்கிகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
அதில் குறைந்தது 4 ஒலிப்பெருக்கிகளாவது இருக்கிறது. இதனால்
சத்தம் மிக அதிகமாக உள்ளது. இதுபோல உள்ள, இரண்டு
பெட்டி ஒலிப்பெருக்கிகளை கடை வாசலுக்கு இரண்டு
பக்கமும் வைத்து, இரவு 10 அல்லது 10.30 வரை
பாட்டுபோட்டு, ஆயுதபூஜையைக் கொண்டாடினர். இதனால்
வீட்டிலுள்ளவர்களுடன் பேசக்கூட முடியவில்லை. எனது
குழந்தை இந்த மூன்றுநாட்களாக சரியாகத் தூங்க முடியாமல்
ரொம்பக் கஷ்டப்பட்டது. பக்கத்து வீடுகளில் உள்ள
வயதானவர்களும், நோயுற்றவர்களும் இதனால் மிகவும்
கஷ்டப்பட்டனர். அவர்களிடம் சத்ததைக் குறைத்து வைக்கச்
சொல்லிக்கூட பயனில்லை. ' நாங்கள் வருடத்திற்கு
ஒருதடவைதானே இதுமாதிரி கொண்டாடுறோம்' என்று
கூறுகின்றனர். அது சத்ததைக் குறைத்து வைத்து அவர்களுக்கு
மட்டும் கேட்குமாறு கொண்டாடலாமே?

              எல்லா இடங்களிலும் அன்று இதே நிலைமைதான்.
எங்கள் ஊர் அரசு பொது மருத்துவமனை வாசலில்தான்
ஆட்டோஸ்டாண்ட் இருக்கிறது. அந்த ஆட்டோஸ்டாண்ட்டிலும்
இதுபோலத்தான், அலங்கார விளக்குகளெல்லாம் போட்டு,
ஒலிப்பெருக்கிகள் வைத்துக் கொண்டாடினர். மருத்துவமனையில்
நோயாளிகளுக்கு எவ்வளவு கஷ்டமாக இருந்திருக்கும்?
அன்று பள்ளிகளுக்கு விடுமுறையாதலால், மாணவர்களுக்குப்
பிரச்சனையில்லை. ஆனால் இதுபோன்ற கஷ்டத்தை
வருடந்தோறும், எங்கள் பள்ளியில் படித்த மாணவர்கள், 
முக்கியமாக பத்தாம் வகுப்பு மாணவர்கள் அனுபவித்திருப்பர்;
அனுபவித்துக் கொண்டும் இருக்கின்றனர். எங்கள் பள்ளிக்குப்
பக்கத்தில் ஒரு மாரியம்மன் கோவில் உள்ளது. இங்கு
ஒவ்வொரு வருடமும், ஏப்ரல் மாதம் பூக்குழித்திருவிழா
நடக்கும். அப்போது இதுபோல, பத்துநாட்கள் ஒலிப்பெருக்கிகளில்
பாட்டுப்போட்டுக் கொண்டிருப்பர். அப்போது சரியாக பத்தாம்
வகுப்பு பொதுதேர்வு நடந்துகொண்டிருக்கும் சமயம். ஒழுங்காகத்
தேர்வு எழுதவே முடியாது. சத்தத்தால் யோசிக்கவே முடியாது.
ரொம்பக் கஷ்டமாக இருக்கும்.

                     வெளிநாடுகளிலெல்லாம் பொது இடங்களில்
இதுபோன்றெல்லாம் செய்யக்கூடாது என சட்டம் உள்ளது.
அதை மக்கள் அங்கு ஒழுங்காக பின்பற்றுகின்றனர். மீறினால்
கடுமையான தண்டனை வழங்கப்படுகிறது. அங்கு பொது
இடங்களில் ஹாரன் கூட ஒலிப்பதில்லை. நமது நாட்டிலும்
இது போலச் சட்டமிருந்தாலும் யாரும் பின்பற்றுவதில்லை.
இரவு பத்து மணிக்கு மேல் ஒலிப்பெருக்கிகள் பயன்படுத்தக்
கூடாது எனவும் சட்டம் உள்ளது. யாருமே இதைப்
பின்பற்றுவதில்லை. இனி அடுத்து தீபாவளி வரப்போகிறது.
அதற்காவது, இதுபோல ஒலிப்பெருக்கிகளைப்
பயன்படுத்தாமலும், இரவு பத்து மணிக்கு மேல் வெடிகளை
வெடிக்காமலும் ஒலிச் சீர்கேட்டைத் தவிர்ப்போம்.